Hierbij ontvangt u de tweede rondzendbrief van 2013 over het werk van pater Henk Erdhuizen sdb.
In deze nieuwsbrief vindt u nieuws over het werk van Henk in Bolivia en leest u dat hij in december vorig jaar, op verzoek van zijn provinciaal, naar een ander onderdeel van het straatkinderenproject is gegaan.  Na een jaar werkzaam te zijn geweest in het vorige project, ligt er voor pater Henk alweer een nieuwe uitdaging. Het valt hem niet mee.

De stichting heeft eind mei de jaarvergadering gehouden en het jaarverslag en de financiële jaarstukken vindt up op de website. Heeft u geen internet en wilt u de stukken ontvangen schrijf dan een berichtje aan onderstaand adres.

Veel leesplezier met deze nieuwsbrief.

Wij hopen dat u het werk van Henk een warm hart blijft toedragen en hem financieel wilt blijven steunen. Het IBAN rekeningnummer daarvoor is:
NL33ABNA 041.45.00.075
t.n.v. St. ontwikkelingswerk Pater H. Erdhuizen te Terborg
De stichting is ANBI gecertificeerd.

Tot slot wens ik u, mede namens Marijke en Jan Kramers, Leny ten Koppel, Anja Ditters, Wim Esselink en Gerard Smits, een mooie zomer toe.

Met vriendelijke groeten,

Willy Erdhuizen,
voorzitter Stichting Ontwikkelingswerk pater Henk Erdhuizen
Wederikveld 36
7006 VT Doetinchem

Indien u de nieuwsbrief per e-mail wenst te ontvangen, kunt u een berichtje sturen naar w.erdhuizen2@chello.nl.

Beste mensen,

Op 20 mei ben ik 65 lentes jong geworden, voor mij geen AOW want ik wil graag
nog wel doorgaan met werken. Daarnaast zegt onze provinciale overste terecht:
“we hebben geloften afgelegd voor het leven en zij die priester zijn gewijd,
zijn priester voor het leven”. Ik sta hier helemaal achter, ik moet er ook niet
aan denken om achter de geraniums te moeten zitten.

In mijn nieuwe werkplek ben ik niet erg gelukkig. De pater, met wie ik nu samen
werk woont al meer dan 20 jaar in deze wijk. Twintig jaar werkt hij nu alleen en
dat is te merken. We houden de gebedsdiensten wel samen, maar dat is dan ook
alles. Ik wil graag samen werken, maar dat lukt helaas niet zo goed.  Daarnaast
wordt het leven  hier steeds gevaarlijker. Uit onze wijk komen veel jeudbendes
en soms trekken ze ook onze wijk in. De overvallen nemen toe en je zou bijna
zeggen: “is er nog wel plaats in de gevangenis?” Elke dag hoor je op de tv dat
er weer mensen zijn naar de gevangenis gestuurd zijn.

Gelukkig gebeuren er ook mooie dingen. Begin mei mocht ik 8 kinderen uit een
gezin dopen, allemaal broertjes en zusjes. Verdrietig voor deze kinderen was dat
de moeder in april gestorven is. Ondanks dit was het een mooie viering. Tijdens
het dopen zag ik dat 2 kinderen hersenbeschadiging leken te hebben. Twee dagen
na de doop zocht de vader me op. Kun u onze baby helpen?  De vader heb ik samen
met de baby gestuurd naar een bevriende neuroloog/kinderarts. Helaas bleek dit
kindje dus verstandelijk beperkt te zijn. Omdat het thuis niet kon blijven,
regelde ik een plaatsje in Hogar de Dios. Ik meldde daar dat het om een baby
ging, waarvan de moeder overleden was en dat de familie in een armoedig houten huis leeft met veel
gaten en kieren.  Dus geen ideale situatie voor een kindje. De vader kon er niet
voor zorgen. Op 30 mei heb ik samen met de vader en enige andere kinderen de
baby naar Hogar de Dios gebracht. Verdrietig, maar ook blij was de familie
omdat de baby nu goed verzorgd word.
Het andere kind uit dit gezin waar ik me zorgen over maak is Gabriel, ook met
hem ga ik naar de kinderarts. Gabriel kan zijn linker arm niet gebruiken, hij
kan niet spreken en zijn ogen rollen in de oogkassen.
Met Uw hulp ga ik Gabriel helpen. Misschien moet hij naar een speciale school.

In Hogar de Dios waren de kinderen blij om me te zien. Alberto, hij kan
niet praten, wees maar naar de televisie ,dat is het teken dat ik maar al te
goed ken. Ik moet weer zorgen voor filmpjes. Op 23 juni ga ik weer naar Hogar de
Dios voor de eucharistie en de eerste communie van Moses en om natuurlijk nieuwe
Dvd’s te brengen.

Onze wijk heeft ook een peuterspeelzaal. Daar is ook een meisje van 3 jaar oud dat
verstandelijk gehandicapt. Ook zij kan niet meer thuis wonen, dus voor haar ook een
plaatsje geregeld in Hogar de Dios. Zo krijgt het meisje een goed leven.

Een Nederlandse stichting heeft me geld geschonken om toiletten te bouwen en een
overdekte speelzaal aan te leggen voor de kinderen in mijn wijk. Het
peuterdagverblijf heeft 121 kinderen. Veel kinderen van alleenstaande moeders.

Deze zaken geven me vreugde.

Twee keer in de week ben ik op mijn oude werkplek om met de medebroeders te
eten. Ik bezoek dan ook even mijn oude werkplek, het straatkinderen project. Veel
kleine kinderen vangen we dit jaar weer op in dit project.

Ik heb U zo weer wat laten deelnemen aan mijn leven hier in Bolivia. Er is
zoveel meer te vertellen over de politieke situatie, het leven van de mensen
hier.

Misschien is het wel leuk om te weten dat in september weer een Nederlandse
vrijwilligster hierheen komt. Ons werk heeft vrijwilligers nodig. Dus wie
geïnteresseerd is, neem contact op met de commissie Samen in Amsterdam.

Tot slot, hartelijk dank voor Uw hulp.

De hartelijke groeten  Henk Erdhuizen