Lieve mensen, allereerst een hartelijke groet van mij.
Er is veel gebeurd in de laatste maanden.
Ik kreeg van de provinciale overste een bezoek. Hij vroeg me om overste te worden van het project Don Bosco in Santa Cruz. Na rijp beraad en gesprekken heb ik de keuze gemaakt om dit niet te doen. Mijn leeftijd en mijn gezondheid, maar ook de moeizame relatie met de overheid speelden mee in mijn keuze. Ik ben nu gezonden naar Portachuelo, de allereerste plaats waar ik werkte bij mijn komst in Bolivia. De parochianen waren blij dat ik weer terug was en dat hoor ik van vele zijden. Ik ben hier echter nog niet echt geland met mijn hart. Het is nog een zoektocht voor me.
Door mijn 13 jarig verblijf in het project Don Bosco in Santa Cruz gaat mijn hart erg uit naar de jongeren en allerarmsten. Hier in Portachuelo hebben we een kleine gevangenis van 3 cellen, waarin meer dan 30 gevangenen verblijven. Ze hebben een loopruimte van ongeveer 7 vierkante meter. Elke week ga ik hen bezoeken, ik probeer ook met hun familie contact te krijgen om te kijken of ze een advocaat kunnen benaderen. Als ik ga neem ik altijd iets mee, want het eten voor hen is slecht. Dit werk is goed voor mij. Gevangen medemensen laten voelen dat ze niet afgeschreven zijn.
De parochieschool! Ik herken het niveau niet meer. Het niveau is laag, leraren zijn niet gemotiveerd meer. Er mogen alleen nog boeken worden gebruikt die de overheid voorschrijft. Door dit alles gaat het opleidingsniveau achteruit.
De ouders vinden dit schijnbaar goed, maar dat is ook niet raar, zoals u weet zijn de meeste gezinnen hier instabiel. De meeste kinderen wonen niet thuis maar elders. Als ze geluk hebben, zijn elders nog de grootouders of andere familieleden.
De kinderschaar is groot hier, voor de eerste communie hebben we meer dan 250 kinderen en voor het vormsel ruim 150 jongeren. Zoals u leest, moet ik me op deze plek terug vinden.
Het is niet allemaal slecht hier hoor, zo is het eten in ieder geval beter dan in Santa Cruz. Daarnaast ga ik nog steeds ik naar Hogar de Dios en vier dan de mis met de kinderen die daar wonen. Daar krijg ik weer hernieuwde energie van. Voor Hogar de Dios heb ik met uw hulp een grote wasmachine gekocht en een droogtrommel, nu krijgen kinderen iedere dag weer schone kleren.
Dit jaar ben ik 40 jaar priester en ik hoop in mei op vakantie naar Nederland te komen om ook een tijdje bij mijn zus en broers te zijn. En natuurlijk ook om weer hun kleinkinderen te zien of te leren kennen en dan even tot rust en bezinning te komen.
Ik wens U een gezegend en een warm Paasfeest toe. Hartelijk dank voor uw hulp, uw gebed en steun. U maakt het mogelijk dat ik dit mooie werk kan blijven doen.
De hartelijke groeten, Henk Erdhuizen, sdb.