nieuwsbrief juni 2012

Doetinchem, juni  2012

Beste mensen,

Hierbij ontvangt u de rondzendbrief over het werk van pater Henk Erdhuizen sdb.

In deze nieuwsbrief vindt u nieuws over het werk van Henk in Bolivia en leest u hoe het hem vergaat op zijn nieuwe werkplek waar hij nu 6 maanden werkt. Daarnaast leest u dat pater Henk in augustus en september in Nederland is, hij hoopt dan velen van u te ontmoeten. In verband met het verblijf van pater Henk in Nederland verschijnt er in september geen nieuwsbrief.

Henk werkt in het huis “Mano Amiga”. Dit is ingericht voor “noodgevallen” en is een huis dat kinderen/jongeren opvangt die in de andere kinderprojecten van de Salesianen niet kunnen wonen.

Het is een opvang voor jongens en meisjes, die op straat leefden en lichamelijke of psychische schade hebben opgelopen.

In dit huis wordt gekeken welk huis/welke opvang  (binnen of buiten dit project) voor  het kind/de jongere het beste is.

Verder wil ik u er op wijzen dat de stichting in april een jaarvergadering heeft gehouden. De jaarstukken vindt u op de site www.paterhenkerdhuizen.nl. Indien gewenst kunt u ze daar downloaden. Heeft u geen computer, maar wilt u de jaarstukken wel ontvangen stuur dan een verzoek naar onderstaand adres. Ook op de site vindt u nieuwe foto’s van pater Henk in zijn nieuwe huis.

Wij hopen dat u het werk van Henk een warm hart blijft toedragen en hem financieel wilt blijven steunen. Het rekeningnummer daarvoor is:

ABN-AMRO 41.45.00.075

t.n.v. St. ontwikkelingswerk Pater H. Erdhuizen te Terborg

Tot slot wens ik u, mede namens Marijke en Jan Kramers, Leny ten Koppel, Anja Ditters, Wim Esselink en Gerard Smits, voor straks een fijne vakantie toe.

 

Met vriendelijke groeten,

Willy Erdhuizen,

voorzitter Stichting Ontwikkelingswerk pater Henk Erdhuizen.

Wederikveld 36, 7006 VT Doetinchem

Indien u de nieuwsbrief per e-mail wenst te ontvangen, kunt u een berichtje sturen naar w.erdhuizen2@chello.nl.

                                                                                               Bolivia,  3 juni  2012.

Dag lieve mensen,

In augustus en september kom ik naar Nederland, maar wel met een vast schema en een vol programma. Ik heb veel te doen in Europa.

Zoals u weet, werk ik nu in een huis waar kinderen, die in een crisissituatie verkeren, worden opgevangen.

Ons project vangt ongeveer 500 kinderen en jongeren op. Dat heeft een kostenplaatje. De overheid (provinciebestuur en stad) geeft ons 25.000 dollar per jaar, maar gelukkig krijgen we ook geld van de Salesianen in Bolivia en van U.

Begin mei konden we eigenlijk geen kinderen meer opvangen, omdat het huis vol was. Gelukkig kon ik voor ongeveer 10 kinderen een tehuis vinden .Ik heb nu weer ruimte. De politie, slachtofferhulp en het provinciehuis plaatsen de kinderen. De kinderbescherming moet eerst met de kinderen naar het provinciehuis, dus zij kunnen nu geen kinderen meer direct bij ons plaatsen, dat geeft ons wat lucht.

Omdat heel veel relaties tussen man en vrouw hier instabiel zijn, heb je veel wisselende relaties. Het probleem van Aids neemt hier hand over hand toe. Er komt veel incest voor hier in Bolivia. Ruim 30 procent van de meisjes in mijn huis zijn op een of andere manier slachtoffer van sexueel misbruik. Vreselijk!
De nieuwe provinciale overste,hij is ruim een jaar hier, wil meer huizen openen voor kinderen in de knel. We zien op dit moment in Santa Cruz weinig straatkinderen, maar wel meer kinderen die het ouderlijk huis ontvluchten vanwege psychisch of en lichamelijk geweld.

We hebben nu 51 kinderen in huis. De artsen hebben ruim 35 dagen gestaakt. Nu kunnen we weer de specialisten bezoeken. Begin mei heeft John Franz,9 jaar,een operatie gehad. Hij kon niet spreken, omdat zijn tong vast zat. De volgende operatie staat op stapel. Een kind van 8 jaar moet een nieroperatie ondergaan. Hij plast dag en nacht in zijn broek en op dit moment laat hij ook de ontlasting lopen. Hier is geen ziekenfonds, dus de operatie moeten we betalen. Daarnaast moet, wanneer iemand in het ziekenhuis ligt, dan de familie de zieke helpen. De verpleegsters geven alleen medicijnen en injecties en meer niet. De familie moet b.v. de zieke helpen met eten geven en helpen met wassen. Zijn deze er niet dan moeten wij dat er ook bij doen.

In Europa is er een crises op economisch gebied. Hier niet. Er wordt volop gebouwd, maar een verantwoording voor de sociale noden neemt de overheid hier niet. Als de kerken hier niet zouden bestaan,wie komt er dan op voor kinderen in de knel, de gehandicapten etc.
 
Ik mag de goede God danken, dat ik gezond en wel ben en dat ik dagelijks bij de kinderen kan zijn. De kinderen zien dat we voor hen vechten. Veel personeel hebben we niet, maar dankzij de hulp van Europese vrijwilligers kunnen we de zaak draaiende houden, zo nodig spring ik in.
 
In juli komen 13 jongeren uit Nederland hierheen om te zien hoe we met onze kinderen omgaan en wat we voor hen doen.

Ik verheug me op de komst naar Nederland, maar ik zal ook veel in Duitsland zijn. Ook daar zijn er vele projecten die ons steunen. Zo heeft de stad Saalfeld in Duitsland een project  dat gericht is op ons huis. Graag willen ze een van ons ook ontmoeten en omdat ik in Nederland ben en Duits spreek is het van zelfsprekend dat ik ga.

De hartelijke groeten uit het koude Bolivia(we zitten in de winter en het is 10 graden)

Henk Erdhuizen