Beste mensen.
Bij jullie is het hoog zomer, hier is het winter. Dagen dat het erg koud is en dan weer boven de 30 graden. Ik heb het gevoel dat het hier in Bolivia steeds slechter gaat, het is overleven geworden voor veel Bolivianen. Dit merk je onder de bevolking. In het onderwijs zie je bij veel docenten dat de passie voor hun vak er niet meer is. Een onderwijzer zei me: “ik weet niet meer hoe ik les moet geven nu in Bolivia alles zo anders is en je wordt hierbij door de overheid ook niet geholpen”. Ook binnen gezinnen zie je veranderingen, daar waar eerder het gezin in Bolivia centraal stond, verandert dit. Het is voor veel gezinnen economisch overleven. Daarnaast neemt het aantal zwangerschappen van jonge meisjes enorm toe, elke dag raken 104 minderjarigen zwanger. Vaak door seksueel overschrijdend gedrag binnen gezinnen. Als de overheid ingrijpt, dan wordt er abortus aangeboden, maar men kijkt niet naar de psychische gevolgen wat dat heeft voor het hele leven van deze jonge meisjes.
Enige weken geleden was ik op de school in ons dorp voor gehandicapte kinderen. Mooi gebouw, gelukkig nog enthousiaste onderwijzers, maar geen stoelen, geen lesmateriaal voor de 90 leerlingen.
Helaas is hier in Bolivia de overheid corrupt. Mensen zien het niet meer zitten, ruim een maand is er geen afval opgehaald. In de gemeente beschikt de burgermeer over het geld. Hij bepaalt wanneer er salaris betaald wordt en wat voor werken er uitgevoerd worden. Mensen die hier voor de gemeente werken hebben al vier maanden geen salaris gehad. De mensen hebben hun werk verlaten en degenen die het afval ophalen, eisen eerst hun achterstallig salaris van vier maanden. We zijn bang dat er ziekten uitbreken.
In het ziekenhuis van ons stadje werken ook mensen met een salaris van de gemeente, dus die gaan ook niet meer werken, zij hebben ook achterstallig loon te goed. In het gemeente ziekenhuis is liggeld gratis, de arts gratis, als er al een arts is, maar de medicijnen moet je betalen of zelf kopen in een apotheek. Veel mensen hebben geen geld meer dus kunnen zij de medicijnen niet kopen. Hier helpen wij deze mensen, dankzij uw steun.
De ontbossing gaat hier door, de cocaïne productie groeit met rappe schreden. Lang heeft de staat ontkend dat hier cocaïne geproduceerd en uitgevoerd wordt, maar de laatste weken ,melden buurlanden over de cocaïne die van Bolivia komt.
De grootste bank van Bolivia is failliet, met alle gevolgen van dien. Dat doet het land geen goed. Ik kan nog wel 10 pagina’s schrijven waarom het in dit land niet goed gaat, maar daar schiet ik niet veel mee op.
Gelukkig is er de kerk voor de mensen. We hebben hier nog volle kerken. De kerken zijn open van 7.00 tot 21.00 uur. De hele dag komen mensen binnen om te bidden. Samen bidden voor een beter Bolivia, een betere wereld. Het helpt.
Het aantal uitvaarten (ik heb elke week 2 tot 3 uitvaarten) is hoog, omdat veel mensen overlijden.
Sorry, dat ik zo negatief klink, maar ik maak me echt zorgen om dit land en de inwoners die me aan het hart gaan. Waar moet dat naar toe? Denk ik soms wel eens. Dan zoek ik kracht bij God om dit vol te houden. Dankzij uw steun kan ik de allerarmsten blijven helpen in deze moeilijke tijden. Heel veel dank daarvoor.
Tot slot iets over mij.
Ik voel me goed hier, ondanks alles. Ik krijg zoveel terug van de mensen, daar kan ik alleen maar dankbaar voor zijn. Ondanks alles ben ik op mijn plek. Hier hoor ik thuis, hier kan ik wat betekenen.
Lichamelijk gaat het goed met me, ondanks dat ik merk dat ik jaren lang veel gerookt hebt. Naast mijn medicijnen, die ik trouw slik, gebruik ik wat natuurproducten die me veel energie geven.
Mijn missie is hier te zijn en ik dank de goede God dat hij me naar Bolivia gezonden heeft.
Een hartelijke groet en dank voor uw financiële hulp en uw hulp in het gebed. Dankzij u kan ik velen hier helpen.
Hartelijke groeten,
Henk Erdhuizen